بررسی روند تغییرات ساعتی آلاینده های هوای تهران در سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ و توصیه های لازم جهت انجام تمرینات ورزشی برای ورزشکاران و بیماران

سابقه و هدف: با توجه به تأثیر آلاینده های هوا بر سلامتی ورزشکاران و بیماران و کاستی های تحقیقات پیشین، این تحقیق به منظور تعیین الگوی تغییرات ساعتی آلاینده های اصلی هوای شهر تهران در مقطع زمانی سالهای 2004 تا 2008 میلادی و همچنین ارایه توصیه های لازم به ورزشکاران و بیماران جهت انجام تمرینات ورزشی انجام گردید. مواد و روشها: در این تحقیق به روش مقطعی و با استفاده از اطلاعات ایستگاههای پایش کیفیت هوای سازمان حفاظت محیط زیست، به بررسی میانگین ساعتی غلظت آلاینده های هوا در ماهها و فصول مختلف سالهای 2004 تا 2008 پرداخته شد و سپس غلظت به دست آمده به شاخص کیفیت هوا تبدیل گردید. پس از آن بر اساس میانگین گیری از داده های ایستگاهها, تغییرات ساعتی شاخص فوق برای هر یک از آلاینده ها در شهر تهران نشان داده شد. برای یافتن پاکترین و آلوده ترین ساعات در محلهای ورزش، نقشه آلودگی هوای شهر تهران بر اساس غلظت ساعتی آلاینده ها در محل ایستگاهها و با کمک نرم افزار arc gis ساخته شد. توصیه های انجام ورزش در غلظتهای مختلف آلاینده ها بر اساس آخرین دیدگاه کالج آمریکایی پزشکی ورزشی صورت گرفت. یافته ها: آلاینده های ذرات معلق، مونوکسیدکربن و ازن به ترتیب آلاینده های غالب شهر تهران بودند. روند تغییرات ساعتی ذرات معلق اندک و در تمام ساعات شبانه روز بالاتر از حد مطلوب بود. پاکترین ساعتها در مجموع ساعات ابتدایی صبح (قبل از 7 صبح) و سپس 17 الی 18 بود. نتیجه گیری: در مجموع ساعات ابتدایی صبح بهترین زمان برای انجام ورزش در تهران محسوب می شود. با توجه به وجود آلودگی در تمام ساعات شبانه روز، لازم است اقدامات لازم برای کاهش غلظت آلاینده های هوا در شهر تهران انجام شود.